SIMONSHAVEN, 7 december 2012
Een van de eregasten op de jubileumreceptie van de Vrienden van Zuidwester was burgemeester Pauline Bouvy-Koene van de gemeente Bernisse. In de versierde foyer van Hippisch Centrum Simonshaven, waar de receptie werd gehouden, hield zij een opvallende toespraak voordat zij voorzitter Joop Hamelink vertelde dat H.M. de Koningin hem had benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Zij heeft het goed gevonden dat wij de tekst van haar rede op onze site publiceren. Veel mensen 'hebben er wat aan', denken wij en bovendien is het af en toe nog geestig ook.
Burgemeester Pauline Bouvy-Koene van de gemeente Bernisse, waar ook Geervliet onder valt, de woonplaats van Joop Hamelink. Meer foto's aan het eind van de tekst.
"Dames en heren,
Een compliment accepteren. Wat is daar moeilijk aan? Ik hoor het u denken. Toch vraag ik daar vandaag uw aandacht voor. Ik zie te vaak om me heen hoe complimenten zo over de schouder worden weggewuifd. Dat vind ik jammer!
De gever van een compliment wordt niet erkend in zijn moeite om een compliment te geven en de ontvanger ontzegt zich de mogelijkheid om een compliment in zijn hart te voelen.
Waarom doen we eigenlijk zoiets? Het past wellicht niet in de overtuigingen van een ontvanger om een compliment te laten "landen". Iedereen heeft vanuit zijn opvoeding overtuigingen opgedaan over het geven en ontvangen van complimenten. Daarnaast is het in onze calvinistische cultuur van doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-genoeg kennelijk "normaal" om goed te doen en letten we vooral op waar dingen fout gaan. Daarmee missen we de kans om elkaar op een fijne manier te erkennen.
Laten we elkaar nu gewoon eens regelmatig een compliment geven. Omdat die ander er goed uitziet. Omdat die erg lekker gekookt heeft, of gewoon zo maar. Je kan gedrag complimenteren, maar ook het zijn van een persoon. Doe dat nu gewoon eens. Geef elkaar een klop op de schouder. Weer een week goed gewerkt. Weer elkaar fijn geholpen. Hartstikke goed van ons. Laat het horen!
Wees daarin oprecht. Alleen dan voelt een compliment goed!
Veralgemeniseren
Onze bescheidenheid maakt het ons vaak moeilijk om een persoonlijk compliment te accepteren. Veel mensen die een compliment ontvangen doen hun best om er meteen een algemeen verhaal van te maken. Als hen wordt verteld wat ze zo goed gedaan hebben, sommen ze meteen een aantal mensen op die daaraan ook hun bijdrage hebben geleverd. Soms wordt een heel team of zelfs een bedrijf genoemd als iemand hen persoonlijk in het zonnetje wil zetten: ‘Dat heb ik niet alleen gedaan! Daar hebben we allemaal ons steentje aan bijgedragen!’.
Wanneer iemand de moeite neemt om een compliment te geven, wuif dat dan niet weg (tenzij je het echt niet wilt hebben). Daarbij hoort dus ook: niet bagatelliseren. Ik ken van mezelf de volgende uitspraken. Wellicht herkent u ze ook?
"Oh, maar dat had ik toevallig nog liggen hoor", of
"Och, dat is toch normaal joh!",
"Het was niets hoor!"
Het is niet respectvol naar de complimenterende persoon toe, want die neemt de moeite om je iets aardigs toe te dichten!
Hoe neemt u een compliment goed in ontvangst?
Als een ander u een compliment geeft, wil hij u waarderen voor wie u bent of wat u doet. Een gepaste reactie op een compliment is een bedankje voor dat compliment. U kijkt de ander aan met een glimlach en laat hem blijken dat u de aandacht en lof waardeert. U hoeft zich niet te verontschuldigen, u hoeft het compliment niet door te schuiven naar iemand anders. U hoeft niet meteen een compliment terug te maken. Het compliment dat u krijgt is een stukje persoonlijke waardering van de ander dat u als een warme douche zou moeten ondergaan...
Is dat het enige...?
Nee! Een compliment is net als kritiek een vorm van feedback. Het is een terugkoppeling van hoe de ander u ziet en ervaart op een bepaald moment. En net als bij kritiek wilt u ook weten waarom u deze feedback op dit moment krijgt. Als een kok te horen krijgt dat het eten niet lekker was, kan hij weinig met die informatie. Hij weet dan namelijk niet waarom het eten slecht gevonden werd. Het gaat hier vaak om een kwestie van smaak en de kok wil graag weten of hij in het vervolg iets anders moet doen. Vonden de gasten de rijst te plakkerig of juist te droog? Vonden ze de maaltijd te vet, te zout of te gekruid? Vonden ze het eten te kort of te lang gebakken? Enzovoorts. Maar als de kok een compliment krijgt, zou het ook goed zijn als hij weet wát de gasten nu precies zo lekker vonden. Ook deze informatie kan hij gebruiken om zijn kookkunst te optimaliseren.
Aan een compliment als: ‘Fantastisch! Goed gedaan!’ heeft u niet veel. Het is niet wenselijk om dit soort complimenten met loze inhoud te geven. Het is ook niet wenselijk om ze in ontvangst te nemen zonder meer te weten over het waarom. Vraag daarom als u een compliment krijgt naar uitleg. Wát heeft deze persoon zo goed gevonden? Wat betekent dit voor de toekomst? Natuurlijk hoeft u dit niet bij elk compliment te doen. Soms is de reden waarom u een compliment ontvangt zeer duidelijk. U hoeft daar dan verder niets over te vragen. Geniet dan gewoon van de positieve aandacht en waardering die u ontvangt.
Dames en heren, vandaag in dit mooie winterlandschap ben ik hier in Simonshaven om een compliment te geven. Een compliment aan u als Vrienden van de Zuidwester die in de afgelopen tien jaar veel van uw tijd heeft geïnvesteerd in de wereld van de gehandicaptenzorg waardoor een stukje meer vreugde in het leven van velen kon worden gebracht. Terecht merkt u in uw doelstelling op dat de overheid een terugtrekkende beweging maakt en dat het dus aan de “civil society” is om de zorg voor elkaar een impuls te geven. De politieke en financiële omstandigheden maken dat het de komende jaren alleen maar minder wordt vanuit de overheid en dus voor u meer er meer werk aan de winkel is!
Meer persoonlijk zou ik het woord willen richten tot Joop Hamelink, mede-oprichter en voorzitter van de Stichting Vrienden van de Zuidwester. Vandaag is het ook een beetje uw feestje. Zoveel heeft u de afgelopen jaren gedaan. Ik noem een paar voorbeelden. U bent initiator geweest van een kunstproject waarbij verstandelijk gehandicapte jongeren in contact werden gebracht met kunstenaars en daarmee prachtige kunst maken. Kunst die verkoopbaar is en daardoor geld in het laatje brengt. Een van uw hobby’: sponsorgeld binnen halen. Niet de minsten hebben de kunst geëxposeerd.
Daarnaast zette u leertrajecten op waardoor cliënten van de Zuidwester de kans kregen zich te ontplooien en was u de initiatiefnemer van een Vriendendag, waarmee u voor een groep cliënten probeert wensen te vervullen.
Vandaag zijn we hier in de manege van Simonshaven om het huifbedrijden te bekijken en voor cliënten te ervaren. Ook hier heeft u van harte aan mee gewerkt om dit tot stand te brengen.
Kortom: u draagt uw steentje bij als het gaat om het gehandicaptenwelzijn zowel op lokaal als regionaal niveau. Dat is niet onopgemerkt gebleven en vandaag willen al deze mensen hier u een compliment geven. Niet alleen deze mensen geven u dat compliment maar ze hebben ook de moeite genomen om dat compliment nog breder te maken. Ze hebben mij een brief geschreven met het verzoek aan Hare majesteit de Koningin te vragen u een lintje te geven.
Ik heb op dat verzoek positief gereageerd en het is met veel plezier dat ik u mag vertellen dat ook Hare Majesteit vindt dat u geweldig vrijwilligerswerk heeft verricht en nog steeds verricht. U slaat daarbij een treetje over op de ladder van de onderscheidingen. In de meeste gevallen worden mensen benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau maar omdat u zoveel belangrijke dingen heeft gedaan die ook regionaal van belang zijn geweest, wordt u benoemd tot Ridder. Ik mag u dus vertellen dat het Hare Majesteit de Koningin heeft behaagd u te benoemen tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Ik wil u graag de versierselen opspelden."
De burgemeester spelt de versierselen op die horen bij het ridderschap O.N.
De zojuist geridderde Joop Hamelink kan het nog niet helemaal geloven. De onderscheiding kwam als een totale verrassing voor de man die eigenlijk nooit iets ontgaat. Op de achtergrond zijn vrouw en dochter.